تماشای پرندگان مهاجر در تالاب کشف‌رود 
امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
ملی‌پوشی دو دانش‌آموز مدرسه استثنایی در تیم بوچیا
زهره گرگیجی، مدیر دبستان استثنایی «کوشا» است. او و همکارانش در این مدرسه سعی می‌کنند با اقدامات مختلف، بیش از هر چیز، خودباوری را در ذهن دانش‌آموزان تقویت کنند.
اینجا، در دبستان استثنایی کوشا، همه مسئولان، یک رسالت دارند. مدیر، معلم و معاون این مدرسه تلاش می‌کنند به دانش‌آموزان خود یک چیز را یادآوری کنند و بیاموزند؛ اینکه آنها تفاوتی با دانش‌آموزان دیگر مدارس ندارند و می‌توانند محدودیت‌های پیش روی خود را کنار بزنند و استعدادهایشان را بروز و پرورش دهند.
شاید تعهد به همین رسالت باعث شده است که حالا چند‌نفر از دانش‌آموزان مدرسه استثنایی کوشا در محله شهرک شیرین موفق شوند در مسابقات مختلف ورزشی مدال‌آور شوند. نمونه‌اش نازنین‌زهرا صباغ‌معینی و مبینا پوررضا هستند که در مسابقات بوچیای مدارس استثنایی مشهد افتخارآفرینی کرده‌اند و حالا اعتمادبه‌نفس و خودباوری در نگاهشان موج می‌زند.
از‌آنجا‌که صحبت برای این دانش‌آموزان بسیار سخت است، از مادرانشان خواسته‌ایم در گفت‌وگوی پیش رو ما را همراهی کنند و از مسیری بگویند که آنها طی کرده‌اند.
تمرین برای ملی‌پوش‌شدن
نازنین‌زهرا صباغ‌معینی چهارده‌سال بیشتر ندارد. او در مسابقات بوچیای مدارس استثنایی مشهد، مقام اول را کسب کرده است. نازنین قدرت تکلم ندارد و در طول گفتگو چشم از مادرش برنمی‌دارد. نگاهش نشان می‌دهد که چقدر مادرش را دوست دارد.
محبوبه بشیری یک هفته بعد‌از تولد نازنین، سرپرستی او را برعهده گرفته و از هیچ تلاشی برای خوشحالی و خوشبختی او دریغ نکرده است؛ همین است که نقش پررنگی در موفقیت امروز نازنین دارد.
نازنین‌زهرا که پنج‌ساله شد، همه پس‌اندازم را خرج عملش کردم تا بتواند روی پاهایش بایستد و قدم بردارد
محبوبه‌خانم می‌گوید: من و همسرم تصمیم گرفتیم به‌جای بچه‌دارشدن، سرپرستی نوزاد بدسرپرستی را برعهده بگیریم. خدا نازنین‌زهرا را سر راه ما گذاشت. اسمش را خودمان انتخاب کردیم. چند هفته بعد متوجه شدیم که نازنین‌زهرا فلج مغزی دارد، اما حالا فرزند ما بود و مهرش به دلم نشسته بود. مدتی بعد، همسرم از ما جدا شد و من برای تأمین مخارج زندگی و هزینه‌های دارو، درمان و تحصیل دخترم در یک هتل مشغول کار شدم. نازنین‌زهرا که پنج‌ساله شد، همه پس‌اندازم را خرج عملش کردم تا بتواند روی پاهایش بایستد و قدم بردارد. خدا را شکر توانست.
پیشرفت نازنین‌زهرا برای محبوبه‌خانم اندازه یک‌دنیا ارزش دارد و همیشه تلاش می‌کند تا توانایی‌های بالقوه دخترش به فعلیت برسند. می‌گوید: سال پیش در کلاس‌های تابستانه مدرسه ثبت‌نامش کردم. خیلی زود متوجه استعدادش در ورزش بوچیا شدیم. تنها کلاسی بود که نازنین برایش اشتیاق داشت و از آن خسته نمی‌شد. به پیشنهاد مربی‌اش اسفندماه سال گذشته در مسابقات ورزشی دانش‌آموزان با نیاز‌های ویژه شرکت کرد و در مشهد مقام اول را کسب کرد.
نازنین‌زهرا به گفته مربی‌اش قدرت دست خوبی دارد و می‌تواند توپ بوچیا را خیلی خوب و پرقدرت پرتاب کند. او تمرینات ورزشی‌اش را هر روز دنبال می‌کند و دوست دارد در این زمینه خیلی پیشرفت کند و روزی به تیم ملی راه پیدا کند.
پرتلاش تا سکو‌های جهانی
مبینا پوررضا پانزده‌سال دارد و تازه وارد کلاس ششم ابتدایی شده است. او جملات زیادی برای گفتن دارد تا از توانایی‌هایش بگوید. مبینا به گفته معلم‌ها یکی از پرتلاش‌ترین دانش‌آموزان مدرسه کوشا‌ست. هم ادبیاتش خوب است و هم هنرش. در درس و ورزش هم جزو دانش‌آموزان برتر مدرسه به شمار می‌رود.
او به‌تازگی در مسابقات بوچیای مشهد مقام اول را به دست آورده است. معصومه زرقانی، مادر او، می‌گوید: مبینا تا پنج‌سالگی شبیه کودکان دیگر قدم برمی‌داشت، حرکت می‌کرد و بازی می‌کرد. از شش‌سالگی به بعد، کم‌کم نشانه‌های آسیب مغزی پدیدار شد که در دوران بارداری من به او وارد شده بود.
مبینا همیشه دوست دارد توانایی‌هایش را بروز دهد و پیشرفت کند
در این سن است که مبینا در تحرک، تکلم و مسائل دیگر دچار مشکل می‌شود؛ بااین‌حال هیچ‌وقت باور نمی‌کند که فرقی با بچه‌های دیگر دارد. معصومه‌خانم ادامه می‌دهد: مبینا همیشه دوست دارد توانایی‌هایش را بروز دهد و پیشرفت کند. در هر زمینه‌ای هم که فکرش را بکنید، چیزی برای ارائه دارد. در کلاس درس همیشه بهترین نمره‌ها را کسب می‌کند.
نقاشی‌های او همیشه در نمایشگاه مدرسه روی دیوار قرار می‌گیرد و چند غزل حافظ را هم حفظ است. مبینا در‌زمینه ورزش هم فعال است و به‌تازگی در مسابقات ورزشی دانش‌آموزان با نیاز‌های ویژه مشهد، مقام اول رشته بوچیا را به دست آورده است.
سال گذشته بود که مادر مبینا او را در کلاس‌های تابستانه مدرسه ثبت‌نام کرد. مبینا باتوجه‌به شناختش از ورزش بوچیا، این رشته ورزشی را انتخاب کرد. از همان اول کار هم عزمش را برای موفقیت در مسابقات شهری جزم کرده بود که شکر خدا توانست مدال هم کسب کند.
مربی‌های ورزشی مبینا همیشه از اراده و تلاشش در جلسات تمرینی می‌گویند و مطمئن هستند که او می‌تواند موفقیت‌های بیشتری کسب کند. خود مبینا هم دوست دارد این مسیر را تا تیم ملی ادامه بدهد و در‌کنار نازنین‌زهرا یکی از ملی‌پوشان این رشته باشد و در جهان افتخارآفرینی کند.
به‌دنبال استعداد‌های پنهان
زهره گرگیجی، مدیر دبستان استثنایی «کوشا» است. او و همکارانش در این مدرسه سعی می‌کنند با اقدامات مختلف، بیش از هر چیز، خودباوری را در ذهن دانش‌آموزان تقویت کنند. او معتقد است که هر دانش‌آموز با هر میزان بهره هوشی و هر سطح از توانایی جسمی، استعدادی دارد و می‌تواند در زمینه آن استعداد پیشرفت کند.
او و همکارانش در همین راستا طرح‌های استعدادیابی متعددی را در دبستان برگزار می‌کنند تا استعداد هر دانش‌آموز کشف شود. دبیران و معاونان مدرسه در هر موقعیت و زمانی، از جلسات ورزشی تا همایش‌ها و مراسم مختلف بچه‌ها را زیر‌نظر می‌گیرند و مهارت‌های آنها را بررسی می‌کنند تا مسیر پرورش و هدایت هر دانش‌آموزان به‌صورت جداگانه مشخص شود.
گرگیجی می‌گوید: برای عده‌ای کلاس‌های ورزشی برگزار می‌کنیم و برای عده‌ای کلاس‌های نقاشی و هنری. می‌دانیم که اگر دانش‌آموزی استعداد ورزشی ندارد باید در حوزه دیگری دنبال استعدادش بگردیم. هدف نهایی این است که دانش‌آموزان اعتمادبه‌نفس پیدا کنند، خود واقعی‌شان را نشان بدهند تا در جامعه دیده شوند.
* این گزارش دوشنبه ۴ تیرماه ۱۴۰۳ در شماره۵۸۲ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
